2004 yılı yazında Yayladere’nin hemen tüm köylerini yasa boğan trajik bir olay yaşandı. Mırun köyünden Erdal tüfekle kendisini öldürdü. Erdal Mırun, Conag ve Hasköylüleri arabası ile Karakoçana taşırdı. Erdal iki yılık yüksek okulu bitirdikten sonra köyü Mıruna dönmüş ve ortağı Murat ile Minibüsçülük yapıyordu. Yardımseverliği ve saygılı tavırlarıyla tüm insanların kalbinde yer etmişti.
      Şıxan köyünden sevdiği kızın başkasına verileceğine haber alması üzerine Erdal bir yaz günü odasına kapanıp intihar etmişti. Bu olay insanların kafasında bir dizi soru işareti bırakmıştı. Birbirlerini seven iki insanı ne ayırmıştı da Erdal bu derece üzülüp canına kıymıştı. Olayın suçlusu olarak sevdiği kız Seval gösteriliyordu. Ancak bu konuda söylenenler sadece dedikodu idi. Kimse Seval’in gerçek duygularını ve üzüntüsünü anlamamıştı. Belki de sormamıştı. Gerçekte ise Seval çevresinin dayatması ile istemeyerek bir başkası ile nişanlandırılmıştı. Aradan çok fazla bir zaman geçmedi. Erdal’ın ölümüne dayanamayan Seval de intihar ederek bir çiçek gibi toprağa düşmüştü.

      Bu iki genç insanın ölümü yöremizde insanlarımızın aşk ile ilgili tutkularını ortaya koymaktadır. Efsanelerde duyulan, ancak bireyselleşen ve sevgisizleşen dünyada demek ki hala ölümüne seven insanlar vardır denildi. Bu acı olay yöremiz insanlarına, tüm anne ve babalara bir derstir. Birbirjlerini seven insanları ayırmamayı ve onların duygularına saygı duymamızı ortaya koyuyor. Sevgi yöre insanlarımızın en büyük kılavuzdur. SEVGİ tüm güzelliklerin yolunu aydınlatır. 
 ERDAL VE SEVAL SIZI BIR ÖMÜR BOYU UNUTMAM AMCA OGLU